żako

Papuga Żako (łać.Psittacus erithacus)

     Znane są trzy odmiany tego pięknego ptaka, papugi żako (łac.Psittacus erithacus) różniące się między sobą intensywnością barwy upierzenia. Papuga ta pochodzi z centralnej części Afryki, a jej naturalnym siedliskiem są rozległe lasy, ogrody, parki oraz uprawy. Żako można również spotkać między domostwami ludności tubylczej, gdzie razem z ptactwem domowym wyczekują wyrzucanych resztek pożywienia. Głównym ich pokarmem są nasiona zbóż, drzew, krzewów, młode pędy roślin, różne owoce i owady w różnych stadiach rozwojowych. Gniazdują w głębokich dziuplach drzew; dla swego potomstwa są troskliwymi rodzicami.

Wygląd papugi żako

     Papugi żako osiągają wielkość do 40 cm. Ubarwienie osobnika jest uzależnione od jego wieku; im jest starszy, tym jego barwa staje się ciemniejsza. Głowa, kark, grzbiet i pokrycie skrzydeł mają barwę szafirowosrebrzystą. Wokół oczu i na policzkach występują białoszare plamy. Pióra pokrywowe nadogonowe są białe, a sterówki ognistoczerwone. Granatowe lotki skrzydeł mają szare obrzeża. Pierś i brzuch ptaka są szarosrebrzyste, dziób i nogi szafirowe. Ubarwienie ptaków obojga płci jest jednakowe. Żako ma zdolność naśladowania i uczenia się różnych dźwięków, melodii i mowy ludzkiej. Potrafi być wielką przyjaciółką człowieka; szybko się do ludzi przyzwyczaja i odnosi się do nich przyjaźnie.

Hodowla papug żako

Siatka na klatki dla papug żako musi być bardzo mocna. Najlepiej sprawdza się specjalna siatka zgrzewana - np. OCZKO 25X25mm, drut 2mm. Dobrej jakości siatki oferuje np. firma Fermo.

     Papugę tę można trzymać w klatce lub wolierze z siatki zgrzewanej z drutu stalowego, o wymiarach 50 x 50 x 80 cm. Średnica żerdzi do siedzenia powinna wynosić 20 mm. Najlepsze i najzdolniejsze są ptaki młode, które zostały sprowadzone do Europy wkrótce po wyjściu z gniazd. Można je ukształtować na swój sposób, wyuczyć je wielu czynności, melodii i słów. Są one jednak mniej odporne na nie wyrównane warunki atmosferyczne i panujące w mieszkaniu, dlatego potrzebują niezwykle dobrej opieki i zapewnienia właściwego środowiska. Te osobniki, które w naszych warunkach przeżyją wszystkie cztery pory roku, stają się później bardzo odporne. Papugi żako można trzymać parami lub pojedynczo. Ich podstawowym pożywieniem są: proso, kanar, owsik, konopie, kukurydza, słonecznik, owo ce (w tym orzechy), zielonki, młode pędy roślin, gałązki drzew owocowych i wierzby, czerstwe bułki, sucharki i biszkopty. Lubią zażywać kąpieli i fruwać po pokoju.

Rozmnażanie papug

     W niewoli jest ono trudne, ale wielokrotnie już się udawało. Kojarzoną parę można trzymać w dwóch odrębnych, ale blisko ustawionych klatkach. Jeśli ptaki się polubią i nie będą względem siebie agresywne, można klatki przystawić tak blisko siebie, aby ptaki miały z sobą bezpośredni kontakt. Samczyk akceptujący samiczkę zaczyna dużo śpiewać i często próbuje karmić samiczkę. Jeśli zaakceptuje ona jego zamiary, można przełożyć parkę do odrębnej woliery, wyłącznie dla niej przeznaczonej. Żako gniazdują najchętniej w okresie ciepłej wiosny, przy czym lubią zjadać dużo skiełkowanych nasion, które prawdopodobnie mają dodatni wpływ na popęd płciowy.

     Karma w okresie poprzedzającym lęgi oraz w czasie lęgów musi być urozmaicona. Oprócz wymienionych wyżej składników powinna zawierać karmę jajeczną, sporządzoną z gotowanego kurzego jaja z dodatkiem tartej bułki, marchwi i maku, i wzbogaconą pożywką dla niemowląt Bebiko, sproszkowanym mlekiem lub Humaną. W klatce musi być stale pod dostatkiem różnych zielonek i owoców oraz skorupek kurzych jaj i wapnia dla ptaków. Budka lęgowa powinna mieć wymiary 30 x 50 x 30 cm i otwór o średnicy 10 cm. Wyściółkę stanowią trociny, torf oraz drobne i cienkie gałązki.

     Przed każdą kopulacją samczyk dużo śpiewa i tańczy przed samiczką. Samiczka znosi od 3 do 4 jaj, które sama wysiaduje przez 30 dni. Po wykluciu się młodych samiczka przez pierwsze dwa dni nie opuszcza budki. Samczyk przebywa w pobliżu i karmi samiczkę. Następnie już oboje troskliwie opiekują się młodymi. Należy pamiętać, że brak miękkiej karmy powoduje nerwowość ptaków, które mogą nawet z tego powodu porzucić gniazdo. Zbyt częste kontrolowanie budki podczas wychowu młodych nie jest wskazane. Po 10 tygodniach życia młode się usamodzielniają, mogą jednak przebywać ze swymi rodzicami, aż do następnych lęgów. Opierzanie się młodych jest uzależnione od warunków panujących w danym pomieszczeniu i może trwać do 12 miesięcy. Papugi żako nie powinny nigdy zimować w wolierach ogrodowych ani w pomieszczeniach o temperaturze poniżej 10°C.
źródło: http://www.ptakiozdobne.pl/177_Papuga_Zako.html